Jak kobieta z kobietą

TRZY MIESIĄCE PÓŹNIEJ...

Emilia upewniła się, że Melanie Strba jest dostępna na skypie, kliknęła więc na ikonkę i przycisk "video call". Od miesiąca nie miała od niej żadnych wiadomości, a ciekawa była, co się u niej zmieniło od czasu ich ostatniej rozmowy.

Ekran monitora zamigotał, Emilia usłyszała głos dzwonka i wkrótce pojawiła się twarz Melanie. Emilia pomachała do niej ręką.

- Jak się masz, księżniczko Melanio i co nowego u ciebie?

- Księżniczka Melania ma się dobrze i właśnie myślała o tobie. Dawno już nie rozmawiałyśmy jak kobieta z kobietą. A teraz dzieci śpią, więc jest okazja. Jesteś sama?

- Tak, niestety, sama w taką noc. Wiesz, Byron to jednak stary dziwak. Położył się spać kiedy nocne życie w mieście osiągnęło apogeum. A ty jesteś sama?

- Jak najbardziej. U mnie jest czwarta rano. Obudziłam się i nie mogłam zasnąć, więc włączyłam komputer. Zauważyłam, ze jesteś na skypie i już miałam do ciebie zadzwonić, ale mnie wyprzedziłaś.

- Dlaczego tak długo nie dawałaś znaku życia?

- Bo przez ten miesiąc byłam strasznie zaganiana. Nie dość, że gram w dwóch filmach na raz, to jeszcze te reklamy. Nadchodzi Boże Narodzenie, więc jest okres kupowania prezentów. Jak to ktoś dobrze podsumował: kupujemy świąteczne prezenty w starym roku za pieniądze z nowego roku. Nawet dzieci rzadko widuję, właściwie to tylko w weekendy.

- A jeśli chodzi o sprawy osobiste?

- O, tutaj zaszły duże zmiany. Po primo: rozwodzę się z Maxem i już złożyłam pozew. A po drugie primo: mam kochanka - oznajmiła Mela Szczerba mrużąc figlarnie swoje fiołkowoniebieskie oczy i ściszając głos.

- Oho! To dosyć szybko się pocieszyłaś. Powiedz mi coś o nim. Co za jeden?

- Mówiąc krótko: ciacho!... Młodszy ode mnie i kocha się we mnie. Ja w nim oczywiście, że nie, gdyż nadal kocham Maxa. Kocham i nienawidzę. To tylko tyle, bo imienia ci nie zdradzę.

- A jak ci jest z tym nowym partnerem?

- Jest dobrze, chociaż inaczej. Maxowi nigdy nie brakowało fantazji w łóżku, więc uprawialiśmy różne gimnastyki. Mój nowy przyjaciel kiedy kocha się ze mną, to robi to, że tak powiem, z szacunkiem. Poza tym Max starał się codziennie spełniać obowiązek małżeński, nawet wtedy, kiedy ja nie miałam na to zbytniej ochoty. Mój przyjaciel spotyka się ze mną wtedy, kiedy ja tego chcę, wystarczy telefon lub sms.

- Pogotowie seksualne.

- Nie mów tak. Nienawidzę tego określenia. To jest takie instrumentalne traktowanie partnera, jakby chodziło o wibrator. Dixi et salvavi animam meam. Ostrzegam. Nie kocham tego człowieka, ale jesteśmy przyjaciółmi i nie tylko seks nas łączy. On wie wszystko o mnie, a ja o nim. Czasem się zdarza, że zjemy razem lunch, planujemy nawet wspólny weekend, chociaż weekendy zawsze staram się spędzać z dziećmi. One są u mnie na pierwszym miejscu. A z moim przyjacielem wolę się na razie nie afiszować, ze zrozumiałych względów.

- A czy nie masz takiego uczucia, jakbyś zdradzała Maxa?

- On się nie martwił tym, co czuł, kiedy mnie zdradzał. Zdarzyło mi się coś takiego po pierwszej nocy z moim przyjacielem, że obudziłam się i uświadomiłam sobie, że oto leżę naga w łóżku z mężczyzną, który nie jest moim mężem.

- I wtedy zadałaś sobie pytanie: Co ja tutaj robię?

- Nie było żadnych pytań. Poczułam jego ręce na moich piersiach i wtedy już wiedziałam, co tam robiłam. Pokochaliśmy sie jeszcze raz, straciłam poczucie czasu i oczywiście, spóźniłam się do pracy, co mi się bardzo rzadko zdarza, gdyż należę do osób najbardziej zdyscyplinowanych w naszym zespole. Konsternacja więc była całkowita. Ale kiedy byłam już na planie, woła mnie reżyser: "Strba, chodź tu do mnie, muszę ci coś powiedzieć. Nie dość, że spóźniłaś się do pracy, to jesteś jakaś rozkojarzona. Za dużo myślisz o tym, co robiłaś w łóżku".

- Skąd wiedział?

- Kiedy go o to zapytałam, odpowiedział, że to widać, słychać i czuć.

- Gdyby przyszło ci wtedy odegrać scenę miłosną, na pewno zrobiłabyś to perfekcyjnie.

- Często zdarza mi się odgrywać sceny miłosne, nawet rozbierane, w granicach przyzwoitości. Ostatnio miałam taka scenę, w której mój partner rozpinał mi stanik, ale piersi nie pokazywałam.

- Powracając do ostatniego tematu: kiedy miałam tyle lat, co ty i rozwodziłam się z moim pierwszym mężem też miałam kochanka. Był ode mnie młodszy o sześć lat, przez pewien czas był moim studentem i to był najlepszy kochanek, jakiego w życiu miałam. Byliśmy ze sobą sześć lat.

- I jak to się skończyło?

- Zostawiłam go, wyjechałam do Ameryki. Jego ojciec był tak samo zasadniczy, jak twój i nigdy nie zaakceptował naszej znajomości. Muszę ci powiedzieć, że nawet byłam w ciąży z moim przyjacielem, ale poroniłam, chociaż chciałam urodzić to dziecko, nawet za cenę samotnego jego wychowywania. To się zdarzyło zaraz po Czarnobylu i być może to miało jakiś wpływ.

-Tak mi przykro... A propos Czarnobyla, to nic nie wiem na ten temat. Urodziłam się już po.

- Ja go przeżyłam, że tak powiem, na własnej skórze i też o nim nic nie wiem. Wtedy wszystkie sprawy z tym związane trzymane były w najściślejszej tajemnicy. A teraz to już prawdy "nie dajdziosz", jak mawiają Rosjanie.

- A propos mojego ojca, chodzi teraz i powtarza jak mantrę: "A nie mówiłem?" Nie przepada za Maxem i ostrzegał mnie przed tym małżeństwem. Tylko, że ja, tak twierdzi, mam predylekcje do pakowania zdrowej głowy w chorą poduszkę. Najgorsze z tego wszystkiego jest to, że Max nie zgadza się na rozwód i wmawia mi, że po moim odejściu bardzo się zmienił. Ale ja w żadne jego zmiany nie wierzę i powiedziałam mu to expressis verbis. Dzieci za nim przepadają i on za nimi, chociaż jest kompletnie nieodpowiedzialnym ojcem. Ile to już razy przyrzekał mi, że się zmieni i zawsze było to samo: kobiety, alkohol... Nie sądzę, że nasze małżeństwo da się uratować.

- Też tak myślę. Za dużo w nim się pojawiło...wiesz, niezupełnie wiem, jak to określić po angielsku, ale przychodzi mi na myśl polskie słowo "szczerba".

- Nie wiem dokładnie, o co ci chodzi, ale czuję, że jest to aluzja do mojego nazwiska.

- Dobrze czujesz. A chodzi mi o ubytek, na przykład w nożu po uderzeniu...

- Albo w życiu - przerwała Melanie. - Myślę, że najbardziej adekwatnym będzie słowo "dent". Czy wiesz o tym, że na Słowacji jest wieś o nazwie Štrba ? To jest w Tatrach, nie tak bardzo daleko od polskiej granicy. Kiedyś, kiedyś należała do Węgrów, a jej węgierska nazwa Csorba oznacza szczelinę. To dlatego, że jest położona w szczelinie między Wysokimi i Niskimi Tatrami.

- Nigdy nie byłam na Słowacji.

- Ja też, ale uważam, że to totalny obciach nic nie wiedzieć o kraju, z którego się pochodzi.

- Wiesz co, może już skończmy rozmowę na dzisiaj, zdzwonimy się jeszcze przed samymi świętami. - zaproponowała Emilia.

- Tak, odezwę się jeszcze przed Bożym Narodzeniem - obiecała Melanie.- Bardzo lubię te nasze nocne rozmowy i liczę na twoją dyskrecję. O pewnych sprawach powiedziałam ci w ścisłej tajemnicy.

- Masz to u mnie, jak w banku. W takim razie dobranoc, chociaż u ciebie to już rano.

- Tak. No to przyjemnych snów. Bye, bye!

Melanie rozłączyła się i Emilia wyłączyła laptop.

Kiedy przyszła do sypialni Byron spał jak zabity, pochrapując miarowo. Zdjęła szlafrok, położyła się obok i przytuliła do męża. Ale on tylko coś zamamrotał przez sen i chrapał dalej. Jej też, zamiast mężowskich, pozostały objęcia Morfeusza.