Wola zmarłej

Następnego dnia obudził Emilię telefon.

Dzwoniła Melanie.

- Pewnie cię obudziłam. Przepraszam, ale to, co mam ci do powiedzenia jest bardzo ważne i chcę, żebyś powiedziała o tym Sally. Mówiłam ci już, że rozmawiałam z Maximą podczas pogrzebu Maxa.

- Tak, wspominałaś mi o tym - potwierdziła Emilia.

- Kiedy opuszczałyśmy cmentarz powiedziała: "Nie chciałabym, żeby ktokolwiek płakał po mojej śmierci. Przecież istnieje niebo i ja wtedy będę już w niebie, szczęśliwa. Chciałabym, żeby mój pogrzeb był w obrządku katolickim, ponieważ przeszłam na katolicyzm kiedy brałam ślub z moim mężem, a on, jak wiesz, jest Włochem. Ale chciałabym, żeby mnie po śmierci skremowano. I musisz mi przyrzec, Mellie, że będziesz obecna podczas składania moich prochów do ziemi Oczywiście, jeśli ja umrę pierwsza".

Skarciłam ją za to, że mówi o śmierci i pogrzebie.

"Po co teraz o tym mówić?", powiedziałam. "My mamy dla kogo żyć. Mamy przecież dzieci".

"Tak", odpowiedziała, "ale człowiek nie zna dnia ani godziny". Powiedziałam, że nie trzeba teraz tym się martwić. Żyjemy i cieszmy się każdą chwilą życia, bo i tak jest krótkie. "Masz rację. Krótkie i zasrane, jak pieluszka niemowlęcia", zażartowała. I więcej nie wracałyśmy do tego tematu. Myślę, że ona wtedy przeczuwała swoją rychłą śmierć.

- Wiesz, Mel, aż mi ciarki przeszły po ciele, kiedy o tym opowiadałaś - stwierdziła Emilia. - Zaraz zadzwonię do Sally i przekażę jej to, co mówiłaś.

- Będę ci bardzo wdzięczna - powiedziała Melanie.- Od tego czasu, kiedy usłyszałam wiadomość o śmierci Maxie, nie mogę dojść do siebie. I cały czas myślę o mojej ostatniej z nią rozmowie. Wtedy nie przypuszczałam, że to będzie ostatnia.

- Tak, to wszystko stało się tak nagle i było tak straszne, że chyba nieprędko się po tym otrząśniemy. Oczywiście, będziesz na pogrzebie. W takim razie proponuję, żebyś zatrzymała się u nas.

- Bardzo ci dziękuję za propozycję, ale nie będę sama i mamy zamiar zatrzymać się w hotelu. Ale obiecuję, że wam też złożymy wizytę. Wzięliśmy tydzień urlopu.

- I bardzo dobrze. W takim razie widzimy się na uroczystościach pogrzebowych i myślę, ze jeszcze ze sobą porozmawiamy.

- Na pewno. No to do zobaczenia - powiedziała Melanie i rozłączyła się.

Emilia natychmiast wystukała numer Sally.